دکتر Jos Franois زمان زیادی را صرف فکر کردن در مورد چگونگی جذب دانشجویان به پزشکی خانواده می کند.

در زمانی که شش میلیون کانادایی از هر پنج یک نفر به پزشک خانواده دسترسی ندارند و تعداد کمتری از دانشجویان پزشکی آموزش دیده کانادایی آن را انتخاب شماره 1 خود در تخصص ها می دانند، فرانوا یکی از بسیاری از افرادی است که در سراسر کشور درباره آن صحبت می کند. یک روند هشدار دهنده

فرانویس، رئیس بخش پزشکی خانواده دانشگاه مانیتوبا، گفت: “در طول پنج سال گذشته، ما شاهد کاهش تعداد یادگیرندگانی بوده‌ایم که پزشکی خانواده را به عنوان اولین انتخاب خود معرفی می‌کنند. در حال حاضر حدود 30 درصد است.”

با توجه به داده‌های منتشر شده توسط CarMS، سرویس تطبیق مقیم کانادا، آن را با سال 2015 مقایسه کنید، زمانی که 38 درصد از متقاضیان پزشکی خانواده را به عنوان اولین انتخاب خود انتخاب کردند.

فرانوا گفت: «من فکر می‌کنم دانش‌آموزان نسبت به پیام‌هایی که در عموم مردم منتشر می‌شود، کاملاً حساس هستند، احساس می‌کنند که این پیام‌ها به اندازه‌ای معتبر و ارزشمند نیستند یا به همان اندازه ارزشمند نیستند.

“آنها در چند ماه گذشته در مورد فشار اداری بر دوش پزشکان خانواده و اینکه چقدر کار با جمعیتی که پیرتر و پیچیده تر می شوند، چالش برانگیز است، شنیده اند، بنابراین مردم را می ترساند.”

WATCH |دستیاری های پزشکی خانواده تکمیل نشده است:

CarRMS یک سازمان غیر انتفاعی است که انتخاب‌های برتر تخصص‌ها و مکان‌های دانشجویان را انتخاب می‌کند و از الگوریتمی برای مرتبط کردن آن‌ها با دانشجویانی که برترین انتخاب‌های هر برنامه دستیاری در 17 دانشکده پزشکی در سراسر کشور هستند، استفاده می‌کند.

پزشکان نمی توانند بدون اتمام دوره رزیدنتی مجوز بگیرند یا کار کنند.

اما در بهار امسال، پس از اولین مسابقه از دو مسابقه، تعداد شگفت‌انگیز 268 مرکز پزشکی خانواده باز ماند که بیشتر آنها در مناطق روستایی بودند. این بالاترین عدد تا کنون استطبق گزارش CarMS. پزشکی خانواده 76 درصد از کل نقاط خالی اقامت را در سال جاری تشکیل می دهد.

جین فیلپات، وزیر سابق بهداشت فدرال، که اکنون رئیس دانشکده علوم بهداشتی و مدیر دانشکده پزشکی دانشگاه کوئینز در کینگستون، آنتی است، نگرانی خود را در توییتر منتشر کرد.

“ما یک مشکل جدی برای مدیریت با هم داریم. چرا دانشجویان پزشکی شغلی را به عنوان یک دکتر خانوادگی انتخاب نمی کنند؟” او پرسید.

کبک همیشه بعد از اولین مسابقه تعداد جای خالی بالایی دارد، تا حدی به این دلیل که پزشکان باید به زبان های فرانسوی و انگلیسی دو زبانه باشند، اما امسال آلبرتا 42 جای خالی دارد. بالاترین عددی که در یک دهه گذشته بی نظیر بود.

انجمن پزشکی آلبرتا می‌گوید که سال‌ها کمبود بودجه و عدم قطعیت بر مراقبت‌های اولیه فشار وارد کرده و به یک عامل بازدارنده برای پزشکانی تبدیل شده است که به دنبال مکانی برای آموزش هستند.

دکتر فرد رینالدی، رئیس انجمن پزشکی آلبرتا، گفت: “شما نمی توانید مردم را در اینجا جذب کنید، اگر مکان را تثبیت نکنید و برای من، که فقط فریاد می زند ما شکست می خوریم.” رینالدی نام کوچک خود را با حرف کوچک f می نویسد.

“مردم علاقه ای به ماندن یا آمدن به آلبرتا ندارند. ما یک مشکل بزرگ منابع انسانی داریم. ما مشکل منابع پزشک داریم. و این فریاد می زند که ما در رقابت با هیچ کس دیگری در سراسر کشور خیلی خوب عمل نمی کنیم.”

جان گالینگر، مدیر عامل CarRMS گفت که امسال 1629 نفر در سراسر کشور در مقایسه با 1569 در سال گذشته افزایش یافته است، “بنابراین 60 موقعیت بیشتر در دسترس و 43 موقعیت دیگر پر نشده” پس از اولین مسابقه، او گفت.

رقابت در سراسر کشور

اما، مانند یک سرویس دوستیابی، گالینگر گفت که هر دو طرف باید یکدیگر را بخواهند.

“هیچ کس نمی خواهد ببیند که متقاضی به برنامه ای می رود که برنامه گفته است، “می دانید، نه، ما فکر نمی کنیم که کارآموز خوبی باشد.” و مطمئناً یک متقاضی نمی خواهد خود را در برنامه ای بیابد که نمی خواست در آن شرکت کند.”

پزشکان آموزش دیده در کانادا (CMGs) و فارغ التحصیلان بین المللی آموزش دیده (IMG) هر دو واجد شرایط مسابقه اول هستند، اما اکثر استان ها آنها را به جریان های مختلف تقسیم می کنند. کبک یک استثناست.

در مسابقه دوم، CMGs و IMGs برای تمام نقاط خالی در سراسر کشور به رقابت می پردازند.

رینالدی گفت مشکل مسابقه دوم این است که پزشکان بی همتا ممکن است تصمیم بگیرند برای پزشکی خانواده درخواست دهند، حتی اگر واقعاً نخواهند آن را تمرین کنند. وقتی وارد «سیستم» شدند، می‌توانند دروس انتخابی شرکت کنند و ارتباطاتی ایجاد کنند که به آنها کمک می‌کند تا به سمت تخصصی که واقعاً می‌خواهند دنبال کنند، حرکت کنند.

رینالدی گفت: “پس اینطور نیست که “اوه، نگران نباشید، ما آنها را پر می کنیم.” ما ممکن است آنها را با 42 نفر بی‌علاقه پر کنیم که هیچ‌وقت قصد ندارند به طب خانوادگی بپردازند.»

به دنبال یک مسابقه

با این حال، هر سال پزشکانی هم هستند که بی همتا هستند. بسیاری از آنها فارغ التحصیلان پزشکی بین المللی هستند.

دکتر سجا جابری در سال 2017 از دانشکده پزشکی در امارات متحده عربی فارغ التحصیل شد. سال بعد به تورنتو نقل مکان کرد، امتحانات معادل سازی پزشکی خود را انجام داد و در سال 2020 اقدام به اخذ اقامتگاه کرد.

اولین انتخاب او پزشکی خانواده بود. او مصاحبه ای در انتاریو گرفت، اما با یک برنامه مطابقت نداشت.

او گفت: “این واقعا سخت و چالش برانگیز بود زیرا نمی دانستم چه چیزی را از دست می دهم. دوست داشتم بازخوردی دریافت کنم.”

جابری که مصمم بود درخواست خود را تقویت کند، به عنوان دستیار پزشک از راه دور شروع به کار کرد، داوطلب شد و در بیمارستان‌های مختلف به نظارت پرداخت.

او همچنین هماهنگ کننده و محقق کارآزمایی بالینی در بیمارستان غربی تورنتو است. جابری حتی زبان فرانسه را آموخت، به این امید که درهای بیشتری را باز کند.

علیرغم همه اینها، جابری 29 ساله در سال های 2021، 2022 و تا کنون در سال 2023 بی همتا بود، حتی اگر در کبک و ساسکاچوان مصاحبه هایی داشت.

جابری در مسابقه دوم که در تاریخ 7 آوریل منتشر می شود، برای تمام نقاط خالی اقامت درخواست داده است.

او گفت: “من نمی‌خواهم امیدم را از دست بدهم و دوباره ناامید شوم، بنابراین امیدوارم کسی به درخواست من نگاه کند و من را به عنوان کاندیدای مناسب بیابد.”

“وقت من در حال اتمام است. شکاف تجربه پزشکی من در حال افزایش است. تقریباً چهار سال است که من از فعالیت بالینی خارج شده ام.”

جابری نمی‌داند در صورت عدم تطابق چه می‌کند، اما روند امتحانات معادل سازی خود را در آمریکا آغاز کرده است.

“برای من، پزشکی یک شغل نیست. این یک سبک زندگی است که من انتخاب کردم. و من آرزو دارم بتوانم تمرین کنم و کاری را که بیشتر دوست دارم انجام دهم.”

“واقعا قدرتمند و زیبا”

دکتر مونتی هکت که تحصیلات پزشکی خود را در دانشگاه وسترن لندن انجام داد، امسال در اولین تلاش خود با یک برنامه پزشکی خانواده در دانشگاه کوئینز مطابقت داشت. او به وجد آمده بود.

هاکت، که همچنین رئیس فدراسیون دانشجویان پزشکی کانادا است، گفت: «شما می‌توانید افراد را مستقیماً از بدو تولد تا پایان زندگی ببینید، که به نظر من واقعاً قدرتمند و زیبا است».

هاکت، 26 ساله، می داند که بیشتر پزشکان جوان به اندازه سایر تخصص ها به پزشکی خانواده علاقه ندارند.

او گفت: «ما باید تمرین خانوادگی را به عنوان یک گزینه برای دانشجویان پزشکی جذاب‌تر کنیم، می‌دانید، افراد بیشتری را به دانشکده پزشکی جذب کنیم که واقعاً می‌خواهند پزشکی خانواده انجام دهند و سپس مسیر پزشکی خانواده را در دسترس‌تر کنیم».

دولت ها قطعاً می توانند یارانه های بیشتری برای حمایت از پزشک خانواده و جذاب تر کردن این حرفه ارائه دهند.»

به عنوان مثال، هاکت گفت که پزشکان خانواده 8 تا 10 ساعت در هفته کار اداری انجام می دهند. به طور متوسط ​​15 دقیقه در هر ویزیت بیمار، “شما به سرعت صدها بازدید را مشاهده می کنید که به جای مراقبت های بهداشتی به عنوان زمان اداری تعیین می شوند.”

در منیتوبا امسال، 13 نقطه از 62 مرکز پزشکی خانواده پس از اولین مسابقه پر نشد که بیشتر آنها در مناطق روستایی بودند.

فرانوا مطمئن است که همه آنها پر خواهند شد، اما او نگران این است که چگونه پزشکی خانواده را برای پزشکان جدید جذاب تر کند.

او گفت: “بخشی از کار ما واقعاً شامل برقراری ارتباط مجدد با آن دانش‌آموزان در اوایل دوره آموزشی است، اطمینان از اینکه آنها مدل‌های مثبتی را در برنامه آموزشی خود می‌بینند، اما همچنین به این معنی است که ما شغل‌هایی را ایجاد می‌کنیم که فراگیران می‌خواهند.” گفت، این کاری است که دولت ها باید با تغییر مدل های بودجه، ایجاد تیم های بین رشته ای بیشتر و افزودن حمایت های اداری بیشتر در کلینیک های خانواده انجام دهند.

با این حال، فرانوا می‌خواهد آموزش‌های دانشکده پزشکی بیشتری را در محیط‌های اجتماعی ببیند تا دانش‌آموزان بتوانند ارزش و رضایت را در دنبال کردن بیماران در طول زندگی‌شان و کمک به آنها در مورد مسائل بهداشتی در زمان بروز پیدا کنند.

او گفت: «دانشجویان پزشکی «می‌خواهند همه این کارها را انجام دهند و در طول دوره آموزشی اتفاقی می‌افتد که ناگهان می‌خواهند کارها را با تمرکز محدودتری انجام دهند».

فرانوا گفت: «بنابراین ما باید برنامه درسی آنها را تغییر دهیم تا آنها را با طیف وسیعی از چیزهایی که در مراقبت های اولیه می بینیم راحت کنیم.