در کشوری که دیوانه‌وار عاشق هاکی است، چرا بازی زنان هرگز نتوانسته هیجان رویدادهای بزرگی مانند المپیک را تجربه کند و یک لیگ تمام وقت تشکیل دهد؟

برای بهترین بازیکنان زن هاکی کانادا، این یک سوال دردناک، گیج کننده و هرگز کاملا پاسخ داده نشده است.

برایان جنر که بیش از یک دهه است بخشی از هسته اصلی تیم ملی کانادا بوده است، سال ها در تلاش برای پاسخ به این سوال بوده است.

“این بسیار ناامید کننده است که طرفداران بیشتری سال های اصلی را نبینند [long-time Team Canada captain] جنر به CBC Sports گفت: ماری فیلیپ پولین.

برای نسل ما، ناامید کننده است که خارج از 50 بازیکن برتری که در تیم های ملی مربوطه خود در آمریکای شمالی بازی می کنند، بازیکنان 50 تا 200 باید شغل های 9 به 5 پیدا کنند و هرگز فرصتی برای استفاده از پتانسیل حرفه ای خود ندارند. بازیکنان.”

تماشا | هاکی زنان حرفه ای برای به دست گرفتن تلاش می کند:

هاکی زنان حرفه ای برای به دست گرفتن تلاش می کند

هاکی پایه دختران در سال‌های اخیر به طور تصاعدی رشد کرده است، اما هاکی زنانه حرفه‌ای برای به دست آوردن قدرت تلاش کرده است. کارشناسان می گویند در صورتی که لیگ به روش درستی برخورد شود، پتانسیل پیشرفت وجود دارد.

فدراسیون برتر هاکی، لیگ حرفه ای زنان موجود، دو تا از شش فرنچایز خود را در کانادا دارد. اما از زمانی که لیگ هاکی زنان کانادا در سال 2018 به پایان رسید، هیچ لیگ داخلی در کانادا وجود نداشته است.

بیش از دو دهه پس از ورود هاکی زنان به بازی‌های المپیک ناگانو در سال 1998، بهترین‌های کانادا همچنان در جستجوی کشش و ارتباط گسترده هستند.

تغییر روایت

جنر می‌گوید «تحرکی» پیرامون ورزش زنان وجود دارد که این روایت را تغییر خواهد داد.

“مردم شروع به درک برخی چیزهایی می کنند که دست اندرکاران مدتی است می دانند … این یک ورزش سرگرم کننده است. [and] در آنجا پولی وجود دارد که باید به دست آید.”

گزارش جدیدی که این هفته توسط Canadian Women & Sport منتشر شد با عنوانوقتشهاز ادعای جنر حمایت می کند.

BCG تصویر گلگونی از احتمالات ارائه می دهد و اندازه کل بازار ورزش زنان کانادا را بین 150 تا 200 میلیون دلار تخمین می زند. DasGupta می گوید که تقریباً نیمی از این برآورد به درآمد حاصل از ورزشکاران المپیک مرتبط است. بیشتر بقیه از رویدادهایی است که در کانادا برگزار می شود مانند مسابقات آزاد کانادا LPGA.

داس گوپتا می‌گوید: «ما باید تخمین‌هایی می‌زدیم، برای داده‌هایی که به آسانی در دسترس نبود و این یک چالش بود، مجبور بودیم. “از آنجایی که ما در کانادا به عنوان طرفدار ورزش های حرفه ای زنانه بسیار کمی در دسترس داریم، ما واقعاً تلاش کردیم تا بتوانیم اطلاعات زیادی در مورد احساسات پیدا کنیم. داشتن دیدگاه در مورد چیزی که نمی توانید ببینید یا احساس کنید دشوار است. “

رونق جهانی

این گزارش در عوض به شدت بر داده‌های بازار جهانی تکیه دارد که در آن ورزش زنان در حال رونق است. در ایالات متحده، WNBA (که به شدت توسط NBA یارانه می گیرد) همچنان طرفداران جدید و سرمایه گذاران مشتاق را جذب می کند. همینطور لیگ ملی فوتبال زنان. مسابقات بسکتبال اخیر NCAA زنان مورد توجه بی سابقه ای قرار گرفت.

در بریتانیا و هند، لیگ های داخلی فوتبال و کریکت رونق گرفته است. تقریباً همه این لیگ‌ها با نهادهای موجود قبلی مرتبط هستند و از این مشارکت‌ها سود برده‌اند.

در کانادا، لیگ‌های داخلی گذشته مجبور بودند به تنهایی با انتظار موفقیت تقریباً فوری، که یکی از دلایل اصلی شکست آن‌ها بود، پیش می‌رفتند.

در پیش‌بینی آینده‌ای روشن برای این سرمایه‌گذاری‌ها، این گزارش جدید بسیاری از زمینه‌ها را تأیید می‌کند که کارشناسان می‌گویند تا حد زیادی مانع موفقیت در گذشته شده‌اند و توصیه‌هایی برای آینده ارائه می‌دهد.

داس گوپتا می‌گوید لیگ‌های کانادا باید به دنبال سرمایه‌گذاران صبور باشند که می‌دانند صنعت هنوز در مراحل ابتدایی است و از وعده‌های موفقیت مالی فوری اجتناب می‌کنند.

او می‌گوید: «من فکر می‌کنم مدل کسب‌وکار باید… تشخیص دهد که ما در حال ساختن بازی، ایجاد علاقه و ایجاد تعامل هستیم. ما آن را بسیار به نوع سرمایه گذاری خطرپذیر تشبیه می کنیم. قیمت ورود در واقع در حال حاضر نسبتاً پایین است. توسعه واقعی تجارت و برخی از این جریان های درآمدی جدید به زمان نیاز دارد. اما در نهایت، ما به ارزش گذاری ها اعتقاد داریم. بسیار بسیار مثبت هستند.”

تماشا | متسون در مورد فرنچایز تورنتو با CBC Sports صحبت می کند:

لیگ حرفه ای فوتبال زنان کانادا تورنتو را به عنوان سومین فرنچایز معرفی کرد

دایانا متسون، مدیر عامل پروژه 8، هیجان خود را در مورد آمدن یک تیم حرفه ای فوتبال زنان به تورنتو به اشتراک می گذارد. ونکوور و کلگری قبلا به عنوان مکان تیم اعلام شده بودند.

در عین حال، کسانی که با لیگ‌های گذشته درگیر بوده‌اند یا آن‌ها را تماشا کرده‌اند، تاکید می‌کنند که لیگ‌های نوظهور همیشه زمان زیادی برای نشان دادن دوام ندارند. تبدیل “علاقه فزاینده” و “تحرک” به طرفدارانی که در واقع بلیط می خرند و به بازی ها می آیند، کار سریعی می طلبد. حتی اصیل‌ترین و صبورترین سرمایه‌گذاران می‌خواهند نشانه‌های اولیه رشد را ببینند.

برندا اندروس، کمیسر سابق CWPL، اخیراً به CBC Sports گفت: “هاکی زنان یک موسسه خیریه نیست. این یک تجارت حرفه ای است که مانند یک تجارت اداره می شود.” “برای اینکه مانند یک تجارت اداره شوید، باید طرفداران برای پرداخت دلار به بازی بیایند، شما نیاز به حمایت مالی دارید، به حقوق پخش و پخش نیاز دارید.”

کری کاپلان که شرکت Cosmos Sports به لیگ‌ها و تیم‌ها در سرتاسر آمریکای شمالی مشاوره داده است، می‌افزاید: «شما به افرادی در دفتر نیاز دارید که مربیان و بازیکنان سابق نباشند و هیچ ارتباطی با محصول داخل زمین نداشته باشند».

“شما باید روی روابط اجتماعی، بازاریابی، روابط عمومی، فروش بلیط، اطلاع رسانی و رسانه های اجتماعی تمرکز کنید. و هاکی زنان، به دلایلی، این کار را انجام نداده است.”

اول قرار دادن هواداران

این گزارش همچنین سرمایه‌گذاران بالقوه را تشویق می‌کند تا توجه بیشتری را بر ایجاد تعامل با طرفداران متمرکز کنند، چیزی که کاپلان می‌گوید ورزش زنان در کانادا اغلب نادیده گرفته شده است. او می‌گوید لیگ‌ها باید بیشتر بر روی ایجاد پروفایل‌های فردی بازیکنان تمرکز کنند و بر روی آمار و موفقیت‌ها تمرکز کنند، همانطور که بیشتر ورزش‌های مردانه انجام می‌دهند.

این مدلی است که برایان جنر می گوید برای تحقق پتانسیل پیش بینی شده در بازار ورزش کانادا، لیگ ها باید از آن استقبال کنند.

جنر می گوید: «ما به درستی در حال تغییر روشی هستیم که در مورد ورزشکاران زن صحبت می کنیم و صرفاً الگو نیستند. “البته [that]یک چیز فوق العاده مهم است، اما ما در حال حاضر در مورد ورزشکاران زن به دلیل مهارت و سرعت آنها صحبت می کنیم.

“ورزشکاران مرد برای همیشه از این نوع پوشش برخوردار بوده اند، اما ورزشکاران زن چنین پوششی نداشته اند…و این محتوایی است که طرفداران می خواهند درباره آن بشنوند.”

جنر می‌گوید همه شاخص‌ها نشان می‌دهند که ورزش زنان می‌تواند در کانادا رونق بگیرد، که گزارش‌های «سرمایه‌گذاری رسیده» از این قبیل می‌گویند که چنین است.

ما به خودمان به عنوان یک موسسه خیریه نگاه نمی کنیم و دیگر در آن دسته قرار نمی گیریم.