آنها صدای آرام و ثابت در پایان تماس اضطراری هستند و مردم را در بدترین لحظات زندگی خود راهنمایی می کنند.
اما پشت آن صدا دردی است که هیچ کس نمی شنود.
کاتلین هیپرن ، رئیس اتحادیه ملی CUPELocal 104 ، اتحادیه ملی که نمایندگان توزیع کنندگان RCMP و متخصصان ارتباطات است ، گفت: “سر آن سخت است و من هیچ توزیع کننده ای را نمی شناسم که تحت تأثیر قرار نگیرد.”
Hippernherself از سالها تماس تلفنی با اختلال استرس پس از سانحه تشخیص داده شده است.
وی گفت: “ما یك نقطه تماس هستیم تا به آنها كمك كنیم كه نیاز داشته باشند.” این استرس شدیدی است. در عین حال افتخار بزرگی است. “
او و همكارانش ، كه به آنها ارتباطات امنيت عمومي نيز گفته مي شود ، براي انجام كارهاي خود مجبورند احساسات خود را سرکوب كنند.
وی گفت: “شما به نوعی سعی می کنید آن را کنار بگذارید تا به نوعی از خود محافظت کنید زیرا تماس بعدی قرار است اتفاق بیفتد.” “این واقعاً می تواند در ذهن شما نقش ببندد. شما از شیفت خود عبور می کنید و به خانه می روید و اینطور نیست برو دور. هنوز آنجاست
“بسته به اینکه چقدر تماس ضربه زا بود و چطور آن را جذب کردید ، می تواند ماهها و سالها به عنوان یک آسیب عملی – استرس در جایی که به یک رویداد پس از سانحه تبدیل می شود ، در ذهن شما بازی کند.”
Hippernsaid می گوید که می تواند آدمی را از بین ببرد ، زندگی خانه او را از بین ببرد و باعث شود او از چیزهایی که قبلاً لذت می بردند دور شود.
طبق گفته انجمن مقامات ارتباطات ایمنی عمومی ، در سراسر کشور ، ارتباط دهندگان ایمنی عمومی از مشکلات بهداشت روانی مانند اختلال استرس پس از سانحه ، افسردگی ، اضطراب و مجموعه ای از شرایط دیگر ناشی از چیزهای وحشتناکی که از طریق تلفن می شنوند رنج می برند.
رابرت استوارت ، معاون رئیس سازمان و همچنین مدیر ارتباطات اضطراری برای شهر براندون و سیستم استانی 911 مانیتوبا ، گفت که هدایت شخصی در شرایط بحرانی دشوار است و هرگز نتیجه آن را نمی آموزد.
وی گفت: “ارتباطی برای ارتباطات ایمنی عمومی وجود ندارد.” “برای من ، به طور خاص ، این یکی از سخت ترین مسائل این بود که به خانه بروم بعد از اینکه به والدین از طریق CPR از طریق تلفن با فرزندشان کمک کردم و در آخر نمی دانم که چگونه آن کودک زندگی می کند.”
وی گفت ، تحقیقات نشان داده است که ارتباط دهندگان کنار گذاشتن احساسات خود ناسالم هستند تا بتوانند به تماس بعدی بروند.
استوارت گفت: “آنچه در حال حاضر یافته ایم همه فشار آوردن به آن و مقابله با آن نیست و واقعاً صحبت نکردن در مورد آن همیشه ضرر داشته است و ما فقط این را فهمیده ایم.”
اما اینکه دقیقاً چه تعداد ارتباطی در سراسر کشور رنج می برند ، مشخص نیست.
هیپرن گفت ، هیچ رقم خوبی برای نوا اسکوشیا وجود ندارد.
وی گفت: “من مطالعه ای ندارم.” “من حقایق و آمار و ارقامی برای شما ندارم. افرادی هستند که به دلیل ضربه ای که تجربه کرده اند مجبور به بازنشستگی پزشکی شده اند … افرادی بوده اند که مجبور شده اند برای چند ماه کار خود را ترک کنند و تحت درمان خاصی قرار می گیرند ، و سپس می آیند بازگشت و آنها خوب هستند. “
دیگران تلاش کرده اند که برگردند و کار آنها را تحت فشار قرار داده است و دوباره ترک می کنند.
کار برای کشف دامنه مشکل در حال انجام است.
استفان چارنوچ ، استادیار دانشگاه مموریال در نیوفاندلند ، با APCO همکاری می کند تا سلامت روان ارتباطات را تحقیق کند.
وی گفت كه خارج از یك مطالعه كار كمی در این زمینه انجام شده است.
برای پی بردن به آنچه اتفاق می افتد ، یک نظر سنجی از نظر خود بهداشت روان در بیشترین ارتباط ممکن توزیع می شود. این نظرسنجی باید طی چند هفته آینده انجام شود.
“اولین قدم به دست آوردن برخی شواهد است ، بنابراین ما دیگر در مورد آنچه ارتباطات تجربه می كنند حدس نمی زنیم ، اما در واقع می توانیم برخی ادعاها را كه مسئله سلامت روان است ، مورد حمایت قرار دهیم و سپس می توانیم به عنوان یك گروه نحوه كار چارنوچ گفت:
هیپرن گفت ، RCMP در حال حاضر طیف وسیعی از كمك ها را برای ارتباط دهندگان خود كه ممكن است دچار مشكلات بهداشت روان شوند ، ارائه می دهد. RCMP در یک ایمیل گفت که این شامل آموزش ، دوره های بهداشت روان ، برنامه های پشتیبانی همتا به همتا و پشتیبانی تیم خدمات بهداشتی نیرو است.
Cpl گفت: “تعهد آنها به مردم در مواقع بحران و مأموران پلیس كه روزانه به آنها اعزام می شوند هیچ كدام از آنها نیست و من افتخار می كنم كه می توانم در كنار همه آنها كار كنم.” لیزا کروتو.
اگر کارمندان به دلایل بهداشت روان نیاز به مرخصی دارند ، می توانند آن را بگیرند. Croteau گفت ، وقتی آنها به اندازه کافی احساس بازگشت می کنند ، یک برنامه کارمندمحور وجود دارد که به آنها کمک می کند دوباره به نیروی کار بپیوندند.
Hippernsaid گفت که این یک شروع خوب است ، اما باید کارهای بیشتری انجام شود تا به افراد کمک کند تشخیص دهند که ممکن است دچار یک مشکل بهداشت روانی شده و قبل از وخیم تر شدن آن را متوقف کنند.
سرویس های اورژانس بهداشتی ، که خدمات آمبولانس و امدادگران نوا اسکوشیا را اداره می کنند ، شاهد این بوده اند که اعضای آن نیز با سلامت روان دست و پنجه نرم می کنند.
آدریان مک دونالده 17 سال است که کار EHS را انجام می دهد.
در طی چند سال گذشته او متوجه تعویض وی شده است. مک دونالد متوقف شد و از چیزهایی که قبلا دوست داشت لذت برد و از کار رفتن ترسید.
مک دونالد گفت: “این کار بیشتر باعث آزارم شد و بیشتر باعث پیشرفت من شد ، بنابراین تصمیم گرفتم چیزهایی را در دست خودم نیز بگیرم.” “بعضی روزها خشن تر شد. به نظر می رسد تماس ها بیشتر با شما ارتباط برقرار می کنند “
او کمک گرفت. او به طور مرتب با یک درمانگر صحبت می کند و اطمینان حاصل می کند که قبل از شروع شیفت خود که سرش را پاک می کند ، قدم بزند.
EHS برنامه های زیادی را برای کمک به ارتباط دهندگان خود نیز ارائه می دهد. اینها شامل تیم خدمات پشتیبانی همتایان و خانواده ، برنامه های کمک به کارمندان و خانواده ، درمان شناختی رفتاری و برنامه هایی برای دسترسی سریعتر به مراجع روانشناس یا متخصصان بهداشت روان هستند.
در یک ایمیل ، سخنگوی EHS گفت که آنها “افتخار می کنند افسران ارتباطات کاری که هر روز انجام می دهند. آنها کمک می کنند مراقبت های استثنایی را برای نوا اسکوشیایی ها که بیشتر از همه به آن احتیاج دارند فراهم کنند.”
استوارت گفت ، هنوز همكاران اعتباري را كه سزاوار آن هستند از مردم نمي گيرند.
وی گفت: “ما جذب کننده تیم بیس بال هستیم که هر بازی را لمس می کنیم و همه عکسها را می خوانیم.” “عموم مردم ما را از هماهنگ کننده های تصویر بزرگتر نمی بینند. ما فراموش شده ایم.”
داستان های برتر بیشتر
