وزیر بهداشت نوناووت می‌گوید که همه‌گیری کووید-19 تلاش‌ها برای از بین بردن سل در جوامع اینویت را مختل کرد و سؤالات در مورد اینکه آیا اهداف برای از بین بردن این بیماری می‌توانند برآورده شوند، وجود دارد.

جان مین گفت: «کووید تأثیر زیادی بر هر حوزه مراقبت های بهداشتی داشته است، و این شامل سل نیز می شود. “در حالی که تلاش زیادی برای مقابله با کووید انجام می‌دادیم، باید سرعت کار را در زمینه‌های دیگر کاهش می‌دادیم.”

پنج سال پیش، اتاوا و اینویت تاپیریت کاناتامی، یک گروه ملی مدافع، برنامه‌های خود را برای کاهش حداقل نیمی از سل فعال در سراسر اینویت نونانگات تا سال 2025 به بیش از 100 مورد در هر 100000 نفر و حذف کامل آن تا سال 2030 اعلام کردند. سرزمین اینوئیت ها در کانادا، از بیش از 50 جامعه در نوناووت، مناطق شمال غربی، کبک و لابرادور تشکیل شده است.

داده‌های آژانس بهداشت عمومی کانادا نشان می‌دهد که میزان گزارش‌شده سل فعال در بین سال‌های 2019 تا 2020 از 188.7 مورد در هر 100000 به 72.2 مورد کاهش یافته است. با این حال، مقامات بهداشتی در Inuit Nunangat می گویند که این تا حدی به دلیل کاهش غربالگری است.

خدمات بومی کانادا می گوید میزان سل در میان اینوئیت ها در سال 2021 به 135.1 افزایش یافته است.

مین گفت که نوناووت اکنون در حال “برگرداندن همه چیز به مسیر خود است.” این قلمرو در ماه نوامبر قراردادی را با شرکت Nunavut Tunngavik، یک گروه به نمایندگی از Nunavut Inuit امضا کرد. مین گفت که آنها همچنین در حال کار برای نهایی کردن یک برنامه سه ساله برای هدایت تلاش های حذف هستند.

او گفت: «میزان سختی و انگی که می‌تواند با سل همراه باشد و همچنین عوامل آسیب تاریخی در اطراف سل برای من روشن شده است. “این چیزی است که ما به عنوان بخشی از کار خود در هر سطحی شامل می‌شویم، این درک از نقش ما به عنوان ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی است و اینکه گاهی اوقات ما نیاز داریم که گوش کنیم و فقط صحبت نکنیم.”

ماین اضافه کرد که این قلمرو در حال تقویت روابط با جوامع آسیب دیده از این بیماری است. در Pangnirtung، جایی که شیوع بیماری در نوامبر 2021 اعلام شد، پشتیبانی کارکنان در کنار صلیب سرخ کانادا، تجزیه و تحلیل اپیدمیولوژیک و بهبود آموزش و تلاش‌های آگاهی ارائه شده است.

مین گفت که آیا اهداف حذف سل در سال های 2025 و 2030 محقق خواهند شد “سوال بزرگ” است.

او گفت: «در این مرحله نمی‌توانم بگویم، اما مطمئناً ما را از انجام هر کاری که می‌توانیم برای رسیدن به این هدف متوقف نمی‌کند.» نمی‌خواهم بگویم که می‌توانم به یک توپ کریستالی نگاه کنم و ببینم در دو سال آینده چه اتفاقی می‌افتد، اما امیدوارم، با احتیاط خوشبین هستم.»

هیئت بهداشت و خدمات اجتماعی منطقه ای نوناویک گفت غربالگری های اجتماعی در منطقه از سر گرفته شده است و برای هدف قرار دادن بهتر خدمات از جمله استخدام افسران بهداشت عمومی محلی تلاش می کند. از ژانویه، واکسنی که از کودکان خردسال در برابر عوارض و اشکال شدید سل محافظت می‌کند، در همه جوامع در نوناویک موجود است.

در حالی که خطر ابتلا به سل در کانادا بسیار کم است، اما این میزان در میان اینویت ها بالاتر است.

خدمات بومی کانادا می‌گوید، بین سال‌های 2015 تا 2019، میزان گزارش‌شده سل فعال در میان اینویت‌های ساکن در اینویت نونانگات تقریباً 300 برابر افراد غیربومی متولد کانادا بوده است.

موانع مراقبت های بهداشتی، فقر، ناامنی غذایی و خانه های شلوغ با تهویه ضعیف از جمله عواملی هستند که در نرخ های نامتناسب نقش دارند. مین گفت: چالش‌های نوناووت شامل کمبود کارکنان مراقبت‌های بهداشتی و زیرساخت‌ها است.

آخرین بودجه فدرال 16.2 میلیون دلار در طول سه سال برای مبارزه با سل در جوامع اینویت اختصاص داده است. Inuit Tapiriit Kanatami گفت که این تقریباً یک چهارم چیزی است که برای مرحله بعدی حذف سل مورد نیاز است.

رئیس جمهور ناتان اوبد در بیانیه ای گفت: “این سرمایه گذاری اندک در اولویت های بهداشتی اینویت تعهد مشترک ما با دولت کانادا برای از بین بردن سل در اینویت نونانگات تا سال 2030 را برآورده نمی کند.” “اما ما خوشبین هستیم که چرخه های بودجه فدرال آینده، بودجه مورد نیاز برای رعایت این تعهد را باز خواهد کرد.”

مطالعه ای که در مجله علمی Infectious Disease Modeling در دسامبر 2022 منتشر شد، استراتژی های حذف سل را در نوناووت ارزیابی کرد. این پیشنهاد نشان می دهد که بر اساس برنامه های فعلی، هدف کاهش 2025 قابل دستیابی نیست و تلاش برای از بین بردن سل فراتر از سال 2030 ادامه خواهد یافت.

این مطالعه چالش‌هایی از جمله تأخیر طولانی در تشخیص مورد، دسترسی محدود به ابزارها و خدمات تشخیصی، و همچنین ظرفیت ناکافی برای ردیابی تماس و شروع سریع درمان را شناسایی کرد.

پتی هاجدو، وزیر خدمات بومی فدرال، گفت که رویکرد بودجه “افزاینده اما همچنین قابل توجه” است و با سرمایه گذاری های دیگری مانند توافق نامه های دوجانبه انتقال سلامت با استان ها و مناطق همراه است.

او گفت که اهداف بلندپروازانه اما واقع بینانه هستند.

او گفت: «آنها واقع بین هستند به این معنا که اگر همه مصمم به رسیدن به آن اهداف باشند، ما می توانیم. این مستلزم این است که همه بسیار متمرکز باشند.»

این داستان با کمک مالی انجمن خبری متا کانادایی که در فرآیند تحریریه دخالتی ندارد تهیه شده است.