پنج سال از مورد آزار و اذیت شدید راشل و ضربه مغزی توسط همسر سابقش می گذرد، اما او هنوز هم اثرات حمله او را امروز احساس می کند.

ریچل، که نام واقعی CBC به دلایل حفظ حریم خصوصی و ایمنی محافظت می‌کند، گفت: 12 هفته اول بدترین بود و پس از آن حدود شش ماه بعد عود کردم.

او گفت: “اما در این مرحله، من برخی از مسائل مربوط به سندرم پس از ضربه مغزی را دارم که هیچ نشانه ای از بهبود را نشان نمی دهد.” جاریمیزبان مهمان مارک کلی.

او می‌گوید که در محل کارش امکاناتی برای کمک به او در طول روز دارد، عینک‌های مخصوص برای مقابله با حساسیت به نور، و حتی توانسته به یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کند تا در بهبودی به او کمک کند.

اما در حالی که او از حمایت سپاسگزار است، نمی‌داند که آیا مداخله قبلی به او کمک می‌کرد تا با ضربه مغزی‌اش بهتر مقابله کند.

او گفت: «حتی رفتن به یک متخصص مغز و اعصاب چیزی بود که من باید به طور خاص از طریق پزشکم درخواست می کردم. و این چیزی بود که هنوز سه ماه طول کشید تا بتوانم وارد آنها شوم.

مطمئناً، این چیزی است که تصور می‌کنم ورزشکاران نخبه به آن دسترسی دارند.

این مقایسه در قلب یک کمپین آگاهی عمومی جدید است که توسط YWCA Metro Vancouver با مشارکت بازیکن سابق NHL Trevor Linden راه اندازی شده است.

YWCA می‌گوید تخمین می‌زند که به ازای هر ضربه مغزی NHL، هزاران زن در کانادا به دلیل خشونت شریک جنسی، دچار همان آسیب می‌شوند.

این کمپین روز سه‌شنبه، در بحبوحه هفته قربانیان و بازماندگان جنایت و تنها چند روز قبل از شروع فینال کنفرانس NHL 2023، راه‌اندازی شد.

من فکر می کنم، به عنوان یک جامعه، نمی خواهیم بپذیریم که این اتفاق در سطوحی که در حال وقوع است، رخ می دهد.-کارن میسون، یکی از بنیانگذاران SOAR

کارن میسون یکی از بنیان‌گذاران و مدیر تمرین اجتماعی SOAR است، یک برنامه تحقیقاتی چند رشته‌ای که به بررسی بروز و اثرات آسیب مغزی در زنان بازمانده از خشونت شریک جنسی می‌پردازد.

او می‌گوید که دیدن واکنش به کمپین YWCA قابل توجه بوده است، اما با توجه به این آمار، “هولناک است که تا به حال به آن اهمیت نداده‌ایم یا کاری در مورد آن انجام نداده‌ایم.”

او به کلی گفت: «من فکر می‌کنم، به عنوان یک جامعه، نمی‌خواهیم بپذیریم که این اتفاق در سطوحی که در حال وقوع است، رخ می‌دهد.

ما نمی خواهیم در مورد آن صحبت کنیم. ما نمی خواهیم باور کنیم که مردانی که شریک زندگی خود را دوست دارند، شریک زندگی خود را مورد ضرب و شتم و آزار قرار می دهند.

بحران “نامرئی”

میسون گفت، اگرچه اکثر افرادی که از ضربه مغزی رنج می برند ظرف چند هفته بهبود می یابند 15 تا 30 درصد مشکلات مداوم و مزمن مانند مشکلات حافظه و مشکلات خواب را تجربه خواهید کرد.

اما، این درصد می تواند در میان زنانی که قربانی خشونت شریک صمیمی شده اند بیشتر باشد.

او گفت: “اغلب اتفاق می افتد که آنها فقط یک ضربه مغزی یا یک تجربه آسیب مغزی ناشی از خفگی را تجربه نکرده اند.” آنها چندین بار را تجربه کرده اند، اغلب در طول هفته ها، ماه ها یا سال ها.

گوش دهید: چگونه خشونت شریک صمیمی باعث ایجاد آسیب مغزی می شود

او گفت که بازماندگان خشونت شریک صمیمی اغلب با “لایه های متعددی از پیامدها” سروکار دارند که می تواند در زندگی شخصی و حرفه ای آنها چالش هایی ایجاد کند.

او گفت: «اگر شما یک والدین مجرد هستید که بسیاری از این زنان در تلاش هستند تا فرزندان شما را تربیت کنند، تلاش می‌کنند تا شغل خود را حفظ کنند، مسکن ایمن را حفظ کنند، این یک بحران بهداشت عمومی نامرئی است.

مدیریت این امر به ویژه با توجه به فقدان ساختارها و سیستم‌های موجود برای کمک به بازماندگان با علائم پس از ضربه مغزی دشوار است.

ما انواع ارائه دهندگان خدماتی داریم که قرار است اولین نقطه تماس زنان باشند، اعم از امدادگران، افسران پلیس، پزشکان اورژانس و پرستاران پزشکی قانونی که ممکن است هرگز در این زمینه آموزش ندیده باشند، و به دنبال آن نباشند. ” او گفت.

تماشا کنید| 4 زن به دیگران در مورد آزاردهنده خود هشدار می دهند

4 تلاش زنان برای هشدار دادن به دیگران در مورد سوء استفاده کننده ادعا شده خود

هشدار: این ویدیو حاوی جزئیات ناراحت کننده است | چهار زن که از همان سابقی برخوردارند که به گفته آنها مورد آزار و اذیت قرار گرفته است، می گویند که آنها برای هشدار دادن به دیگران در مورد او صحبت می کنند زیرا سیستم قضایی این کار را نمی کند.

چنان فقدان آموزش در مورد این موضوع وجود دارد که امکان ضربه مغزی در بازماندگان حتی گاهی اوقات از میسون دور شده بود، علیرغم اینکه سال ها با بازماندگان کار می کرد.

او گفت: «این تصور که زنانی که به آنها خدمت می‌کردیم به احتمال زیاد ضربه‌های مغزی و سایر آسیب‌های مغزی، از ضربات وارده به سر، صورت و گردن و خفه‌کردن را تجربه کرده‌اند، چیزی نبود که به ذهنمان خطور کند.»

تغییر به خاطر بازماندگان

ریچل می‌گوید که او اغلب سعی می‌کند پوشش نقره‌ای زندگی‌اش را بیابد، «در غیر این صورت مارپیچی کردن خیلی آسان است». اما، او گفت که مایل است شاهد تغییر باشد تا بازماندگانی مانند او با حداقل حمایتی که دریافت می‌کنند، احساس “خوشبختی” نکنند.

“منظورم این است که در یک غروب، زندگی من کاملاً زیر و رو شد. نتوانستم دوباره پا به آن خانه بگذارم. خوش شانس بودم که جایی برای رفتن داشتم. دیگران باید به پناهگاه ها و غیره تکیه کنند.”

اینس کولابرس تهیه شده است.